In samenwerking met de Apeldoornse editie van de Stentor maak ik een productie met als overkoepend thema #Onvrijheid.

Over hoe regels onze vrijheid beperken maar gelijktijdig dezelfde vrijheid voor iedereen garanderen.

#

Deze afstudeerproductie begint met een inkijk in de regelgeving binnen de gemeente Apeldoorn. Wat is er, zonder dat we ons daar dagelijks bewust van zijn, eigenlijk allemaal geregeld in de gemeente? Wie ‘verzint’ dat allemaal? En kan het niet wat minder met al die regeltjes? Marcelline Scheps, juridisch beleidsadviseur bij de gemeente Apeldoorn, legt aan de hand van vijf vragen uit of de APV (Algemeen Plaatselijke Verordening) een Beperking, Betutteling of Bevrijding is voor de inwoners van Apeldoorn.

#

Daarna zoem ik samen met gemeentelijk handhaver Marcel van Middendorp in op een probleem waar iedereen binnen de gemeente wel eens te maken krijgt: Hondenpoep! Wist je dat je van larven die zich in eitjes in de hondenpoep bevinden, erg ziek kunt worden? De parasieten ontwikkelen zich pas nadat de drol een aantal weken in de open lucht ligt. Team Handhaving Openbare Ruimte (THOR) houdt onder meer toezicht op de naleving omtrent het hondenbeleid. In het artikel wordt op een rijtje gezet waar hondenbezitters zich aan moeten houden. En waar je ze dus op aan kunt spreken!

#

Om weer te geven wat er gebeurt als je de regels overtreedt bewandel ik vervolgens, samen met strafrechtadvocaat Fleuren, officier van justitie Hartman en rechter Kropman, de weg van Plaats Delict tot Opsluiting. In Nederland geldt opsluiting als zwaarste straf ter vergelding van een misdrijf. Hoe houden een advocaat, een OvJ en een rechter zich tijdens de uitoefening van hun beroep bezig met #Onvrijheid? Zijn ze zich er wel van bewust welke impact dit heeft?

#

Iemand die precies kan vertellen hoeveel impact een gevangenisstraf heeft is Herman du Bois. Samen met zijn zwager Wilco Viets werd hij in 1995 veroordeeld voor de verkrachting van en de moord op Christel Ambrosius. Beter bekend als ‘De Puttense Moordzaak’. Twee derde van zijn straf zat Du Bois uit. Bijna zeven jaar zat hij, naar achteraf bleek, onschuldig in de gevangenis. Pas in 2008, acht (!) jaar na de vrijlating van Du Bois, werd de echter dader gepakt. Ik vroeg Herman of hij nu, anno 2015, nog steeds achtervolgd wordt door de impact van die ultieme inperking van zijn vrijheid.

#

Een afstudeerproductie over #Onvrijheid kun je natuurlijk niet beter afsluiten dan door die ultieme vorm van inperking van vrijheid zelf te ervaren. Mijn zoektocht naar #Onvrijheid eindigt dan ook 24 uur eenzaam en alleen, opgesloten in een politiecel.

Dit laatste verhaal opsluitingsverhaal en een aantal achtergrondartikelen, vind je door op de link naar mijn blog te klikken.